Super User

Super User

Email: This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

بی حسی در دندانپزشکی

آشنایی با بی حسی در دندانپزشکی

 

بسیاری از افراد از رفتن به دندانپزشکی واهمه دارند و موقع ورود به مطب و یا کلینیک دندانپزشکی قلب آن ها به تپش می افتد آیا می دانید علت این ترس و واهمه چیست؟

 

علت این ترس می تواند به دو دلیل باشد:

 

  • ترس از تزریق بی حسی و مشاهده سرنگ تزریق و استقبال از درد ناشی از تزریق بی حسی
  • صدای ابزار دندانپزشکی در حین کار

 

آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چرا ظاهر سرنگ دندانپزشکی این قدر در نظر افراد ترسناک است؟ در آمپول دندانپزشکی به دلیل این که ماده بی حسی درون یک کپسول قرار دارد برای تزریق آن باید از یک سرنگ فلزی نسبتا بلند با یک سر سوزن که تقریبا طول آن بین دو و نیم تا چهار و نیم سانتی متر است استفاده می شود. که طول سرنگ تزریق و سر سوزن تزریق تقریبا حدود 25 سانتی متر می شود و دیدن این ظاهر سرنگ که داخل دهان افراد می شود می تواند ترسناک باشد. اما برای این که این ترس و دلهره از بین برود چه کاری می توان انجام داد؟

 

در ابتدا اگر افراد این آمادگی را در خود ایجاد کنند که تحمل یک درد کوتاه مدت جهت تزریق بی حسی از دردهای در حین اعمال دندانپزشکی بسیار کمتر است و تحمل تزریق بی حسی می تواند درد ناشی از کارهای دندانپزشکی را برای آن ها بسیار کمتر کند می تواند با آرامش بسیار زیادی این عمل تزریق بی حسی را تحمل کنند. و از طرف دیگر دندانپزشک می تواند با صحبت کردن با بیمار در حین تزریق و یا با کمک از بی حسی موضعی لثه قبل از تزریق بی حسی بیمار خود را به آرامش برساند.

 

ـ چرا در برخی موارد بی حسی باعث تپش قلب می شود؟ چگونه می شود از بروز چنین حالتی جلوگیری کرد؟

 

در برخی از موارد مشاهده شده است که تزریق بی حسی دندانپزشکی باعث بروز تپش قلب در بیمار شده است. زمانی که بعضی از بیماران با ترس و دلهره از دندانپزشکی وارد محیط مطب یا کلینیک می شود این ترس و دلهره باعث آزاد شدن هورمون آدرنالین در خون آن ها می شود و به دلیل این که در ماده بی حسی هم میزان کمی از این ماده وجود دارد بالا رفتن سطح این هورمون در خون باعث تپش قلب و یا فشار خون بالا و ایجاد تپش قلب می کند که معمولا این حالت زیاد طولانی نیست و نهایتا حدود 10 دقیقه به طول می انجامد و بعد از آن بیمار در شرایط عادی قبل خود قرار می گیرد اما چنان چه افراد با سابقه بیماری قلبی یا فشار خون به مطب و یا کلینیک دندانپزشکی مراجعه می کنند حتما باید پزشک خود را در جریان قرار دهند تا داروی فاقد آدرنالین جهت بی حسی برای آن ها مورد استفاده قرار گیرد.

 

ـ چند نوع ماده ی بی حسی در ایران موجود است و تفاوت آن ها در چیست؟

 

تفاوت آمپول های بی حسی در نوع ماده بی حسی آن ها و نیز در نوع ماده رگ فشار و یا همان وازوکانستریکتور آن هاست که تفاوت آن ها در قدرت و زمان اثربخشی دارو جهت بی حسی است.

 

ـ چرا گاهی هر چه ماده ی بی حسی تزریق می شود دندان بی حس نمی شود و بیمار هم چنان درد دارد؟

 

بی حس شدن کامل دندان بستگی به مهارت پزشک در تزریق ماده ی بی حسی و همکاری و توانایی خوب باز نگه داشتن دهان بیمار در حین تزریق دارد ما در اکثر موارد چنان چه دندان دچار عفونت شده باشد به دلیل تغییرات در pH در انتهای ریشه بی حسی کامل به دست نمی آید. در این موارد پزشک باید از بی حسی های مکمل استفاده کند.

 

ـ آیا در تمام کارهای دندانپزشکی باید از بی حسی  استفاده کرد؟

 

در اکثر کارهای دندانپزشکی اگر پزشک از بی حسی استفاده کند و بیمار در حین کار احساس درد نکند و خاطره بد از مراجعه به دندانپزشکی در ذهن او باقی نماند بسیار بهتر است اما چنان چه ترمیم ها سطحی و در حد مینای دندان باشد می توان بدون تزریق بی حسی کار کرد. بعضی از افراد به دلیل بالا بودن آستانه درد معمولا درخواست دارند که پزشک تزریق بی حسی انجام ندهد اما در کارهایی نظیر عصب کشی یا همان درمان ریشه بهتر است که حتما از بی حسی استفاده شود.

 

ـ چرا احساس بی حسی در فک پائین و در فک بالا با هم متفاوت است؟

 

استخوان فک بالا به دلیل ساختار اسفنجی که دارد به محض ورود ماده ی بی حسی در آن از ضخامت استخوان عبور کرد و دندان مورد نظر و نواحی اطراف آن را بی حس می کند اما استخوان فک پائین به دلیل ساختار متراکم تر ماده بی حسی نمی تواند از آن عبور کرده  و روی دندان مورد نظر اثر کند به همین دلیل در فک پائین پزشک ناچار است تنه عصبی فک را بی حس کند و درست به همین دلیل نیمی از صورت، دهان، زیر زبان که توسط آن رشته عصبی، عصب دهی می شود بی حس می شود. که اصطلاحا به آن تزریق بلاک گفته می شود.

 

ـ در داروی بی حسی دندانپزشکی از چه ماده ای استفاده شده است؟

 

وقتی داروی بی حسی به شما تزریق می شود بدن تلاش می کند با بالا بردن جریان خون ناحیه که به آن آسیب وارد شده را ترمیم کند بنابراین سعی می کند داروی بی حسی که به عنوان یک ماده خارجی شناسایی کرده است را از محل دور کند همان طور که خودتان حدس می زنید در این صورت مدت زمان بی حس ماندن آن ناحیه پائین آمده و شما ممکن است در حین کار احساس درد کنید به این منظور در ماده بی حسی دندانپزشکی از ماده ای به نام اپی نفرین (آدرنالین) استفاده شده است که این ماده یک ماده تنگ کننده رگ است (شریان بند) که باعث می شود جریان خون در آن ناحیه پائین آمده و بی حسی مدت زمان بیش تری طول بکشد.

 

ماده اپی نفرین حتی اگر در غلظت بسیار کم و رقیق شده با نسبت 1 به 200000 استفاده شود هم می تواند بسیار مؤثر باشد. اپی نفرین به عنوان یک تنگ کننده رگ شناخته شده است که باعث می شود در ناحیه تزریق بی حسی رگ های خونی مقبض و تنگ شود و جریان خون در آن ناحیه کم شود. این عملکرد باعث می شود ماده بی حسی با اثربخشی طولانی تری باقی بماند و دندانپزشک راحت تر به کار خود ادامه دهد و بیمار هم احساس درد نکند. تزریق ماده بی حسی حاوی اپی نفرین به 3 روش می تواند به دندانپزشک در حین کار کمک کند:

 

  • ماده بی حسی خیلی آهسته تر و به تدریج در بدن جذب می شود چون در آن ناحیه جریان خون بسیار پائین آمده است.
  • از آن جائی که جریان خون در آن ناحیه بسیار پائین آمده است ماده بی حسی با همان اثر می تواند مدت زمان بیش تری در آن ناحیه باقی مانده و این امکان را به دندانپزشک بدهد که با خیال راحت تر به کار خود طولانی تر ادامه دهد و بیمار هم احساس درد نکند.
  • چنان چه ماده بی حسی حاوی اپی نفرین در ناحیه ای تزریق شود که دندانپزشک مشغول یک جراحی پیچیده است چون جریان خون بسیار پائین آمده خونریزی در آن ناحیه بسیار کم است و این امکان را به دندانپزشک این امکان را می دهد که با دید بهتر بافت های آن ناحیه را ببیند و به آن ناحیه دسترسی داشته باشد.

 

اما چنان چه بیماری با سابقه ناراحتی قلبی یا فشار خون و یا خانم های باردار به دندانپزشکی مراجعه می کنند حتما قبل از تزریق ماده ی بی حسی باید پزشک را از وضعیت خود مطلع کنند.

 

ـ چند نوع تزریق بی حسی در دندانپزشکی داریم؟

 

  • تزریق بلاک
  • تزریق pdl
  • تزریق داخل استخوان
  • تزریق درون پالپ
  • تزریق اینفیلتره

 

استخوان فک بالا چون دارای ساختار اسفنجی است چنان چه قرار باشد کار دندانپزشکی روی دندان در فک بالا انجام شود ماده بی حسی در پای همان دندان در ناحیه ای بین لثه نرم و سخت تزریق می شود که اصطلاحا به آن تزریق اینفیلتره گفته می شود (اینفیلتره) به همین دلیل ماده بی حسی پس از تزریق به سادگی از ضخامت استخوان می گذرد و دندان مورد نظر و نواحی اطراف آن را بی حس می کند.

 

اما چون استخوان در فک پائین از تراکم بیش تری برخوردار است ماده بی حسی به سختی می تواند از ضخامت استخوان گذشته و آن ناحیه را بی حس کند بنابراین دندانپزشک ناچار است با وارد کردن سوزن تزریق در ناحیه ای در داخل دهان در انتهای فک پائین تنه عصبی فک را بی حس کند بنابراین در اثر این تزریق دندان مورد نظر و بافت اطراف آن، نیمی از صورت و نیمی از زبان، دهان که توسط آن رشته عصبی، عصب دهی می شود بی حس می شود و بیمار در آن ناحیه احساس سنگینی می کند که به آن تزریق بلاک گفته می شود.

 

برای تزریق داروی بی حسی در دهان نواحی مشخصی وجود دارد اگر دندانپزشک قرار باشد روی دندانی در فک بالا کار انجام دهد آمپول بی حسی در لثه مجاور همان دندان تزریق می شود و اگر قرار باشد در فک پائین کار کند ناحیه درون لب شما (اعصاب اصلی فک پائین) شما را بی حس می کند.

 

در کارهای دندانپزشکی نظیر عصب کشی یا همان درمان ریشه گاهی لازم است برای بی حس شدن کامل دندان تزریق درون کانال های خود دندان انجام شود که به آن تزریق درون پالپی گفته می شود.

 

در برخی از موارد لازم است داروی بی حسی در الیاف و استخوان نگه دارنده دندان انجام شود که این بی حسی می تواند دردناک باشد ولی در مواردی که دندان بی حس نمی شود می تواند بسیار کاربردی باشد که به آن تزریق درون استخوان گفته می شود که مدت زمان بی حس ماندن دندان بسته به نوع ماده بی حسی مورد استفاده متفاوت است.

 

در مواردی که دندانپزشک به خاطر بی حس نشدن دندان مجبور می شود از تزریق مکمل کمک بگیرد می تواند از تزریق pdl استفاده کند در تزریق pdl دندانپزشک در لثه نگهدارنده دندان در هر چهار طرف دندان (لثه سالکوس) سه سوزن تزریق را حدود 2 تا 5/2 میلی متر وارد لثه می کند و ماده بی حسی را به میزان بسیار کم حدود 1 cc با فشار زیاد بین دندان و لثه تزریق می کند که در این روش ماده بی حسی در آن ناحیه به مدت زیاد باقی می ماند و به دندانپزشک این امکان را می دهد که زمان طولانی تر و راحت تر روی دندان بیمار کار انجام دهد.

 

ارتباط بیمه‌ها با ایمپلنت دندانی

ارتباط بیمه‌ها با ایمپلنت دندانی

 

هزینه‌های درمان می‌گوید، بیمه پایه شما، از هر ارگانی که باشد، کاری از پیش نمی‌برد. پرداخت هزینه‌های بالای دندان‌پزشکی، جراحی قلب یا حتی اکوی قلب و سونوگرافی و... هم کار هر کسی نیست.

لذا بیمه‌های تکمیلی یا بیمه‌های مکمل درمانی، با دریافت هزینه‌های ماهیانه از افراد، سالیانه بخشی از خدمات درمانی شما را متقبل میشوند.

بیمه‌های درمان تکمیلی معمولاً دارای سقف مشخصی هستند و در مورد دندان هم همینطور است. مثلاً در طول سال سقفی بین 200 هزار تا 2 میلیون تومان با فرانشیز 30 درصد پوشش خواهند داد.

هزینه کاشت ایمپلنت دندانی بسیار بالاتر از این مبالغ می‌باشد. بنابراین باید مازاد آن هزینه را از جیب خود پرداخت نموده و بسته به نوع قرارداد، تا 30 درصد فرانشیز هم شامل حال می‌گردد.

علت بالا بودن هزینه‌های ایمپلنت دندانی نسبت به سایر خدمات دندان‌پزشکی این است که:

قیمت خدمات، یک قسمت تکنیکال دارد (شامل قیمت مواد و تجهیزات، اجاره بها و هزینه‌های جاری)، که بین خدمات دندان‌پزشکی یکسان نیست.

در ایمپلنت‌های دندانی این بخش از خدمت پررنگ‌تر بوده و درصد قابل توجهی دارد. یعنی جزئی که به دستمزد دندان‌پزشک مربوط نیست. در درمان ایمپلنت دندانی گران‌تر است البته انواع و اقسام ایمپلنت دندانی وجود دارد و هزینه‌ها هم متفاوت هستند.

هزینه‌های ایمپلنت دندانی بنا به جنس ایمپلنت متفاوت می‌باشد.

- برخی بیمه‌های تکمیلی، تعرفه‌های درمانی مربوط به ایمپلنت دندانی را به دندان‌پزشکان عمومی پرداخت نمی‌کنند. فقط در شهرستان‌هایی که متخصص و جراح فک و صورت پریو پروتز ندارند، به دندان‌پزشکان عمومی پرداخت می‌گردد.

 

 

انواع طرح درمان ایمپلنت‌های دندانی:

 

ایمپلنت‌های دندانی می‌تواند به صورت ثابت و یا نیمه متحرک، در طرح درمان‌ها استفاده شود.

 

به صورت ثابت، شامل جایگزینی تک دندان و یا چند دندان کنار هم که می‌تواند به صورت مربع هم استفاده شود و فضای خالی را به صورت کامل و ثابت پوشش دهد.

 

به صورت نیمه متحرک (over denture متکی به ایمپلنت دندانی) می‌تواند به صورت حداقل 2 تا 4 عدد در فک پایین و 4 عدد در فک بالا قرار داده شود و سپس یک دست دندان روی آن قفل شود.

 

افرادی که بیمه تکمیلی درمانی دارند بیمه تکمیلی آن‌ها خدمات دندان‌پزشکی را تحت پوشش قرار می‌دهند. می‌توانند، جهت انجام خدمات دندان‌پزشکی با توجه به نوع بیمه و قرارداد، به مرکزی که تحت پوشش بیمه تکمیلی ایشان می‌باشند مراجعه و خدمات لازم را دریافت کنند. در ارتباط با ایمپلنت دندانی، برخی از بیمه‌ها، جراحی ایمپلنت دندانی را توسط دندان‌پزشک عمومی نپذیرفته و لذا بیمار، الزاماً باید به مرکزی مراجعه کنند که جراح فک و صورت پریو و پروتز داشته باشند.

 

ابتدا بیمار باید به مرکز دندان‌پزشکی مربوطه مراجعه کرده و پس از ویزیت و مشاوره اولیه، یک نسخه برای تهیه عکس کامل فک (Panoramic View (OPG)) و یک نسخه برای تهیه اسکن مخصوص (C.B.C.T) تحویل گرفت و اقدام برای تهیه عکس‌های مربوطه کند.

 

پس از آماده شدن عکس‌ها و گرافی‌های مربوط، مجموعاً برای دریافت طرح درمان لازم برای شروع جراحی ایمپلنت، به آن مرکز دندان‌پزشکی مراجعه کنند.

 

طرح درمان ایمپلنت دندانی، طی 2 مرحله به بیمار داده می‌شود.

 

یک مرحله مربوط به جراحی و کاشت فیکسچر و هیلینگ و یک مرحله مربوط به پروتزهای ایمپلنت دندانی می‌باشد.

 

بیمار باید طرح درمان ارائه شده مرکز را به همراه عکس‌ها (OPG, C.B.C.T) جهت دریافت معرفی‌نامه و تأیید پزشک معتمد سازمان به مسئول مربوطه شرکت خود ارائه دهد. (دریافت تأییدیه پزشک معتمد سازمان برای شروع درمان و جراحی ایمپلنت دندانی الزامی می‌باشد).

 

بیمار با در دست داشتن، معرفی‌نامه از سوی شرکت و تأییدیه و مهر دندان‌پزشک معتمد سازمان بیمه‌ای مربوطه، در زمان از قبل تعیین شده، به مرکز دندان‌پزشکی مراجعه کرده و مرحله اول جراحی ایمپلنت دندانی که شامل کاشت فیکسچر و هیلینگ می‌باشد را پست سر می‌گذارند. با توجه به دارا بودن بیمه تکمیلی، بیماران باید درصد فرانشیزی را که در معرفی‌نامه صادره برای ایشان قید گردیده، پرداخت نمایند.

 

مرحله دوم ایمپلنت‌های دندانی، حدود دو ماه و نیم الی سه ماه بعد، شروع شده و بیمار باید مجدداً جهت دریافت طرح درمان برای شروع مرحله ساخت پروتزی به مرکز دندان‌پزشکی مراجعه کرده و مانند گذشته برای گرفتن معرفی‌نامه از سوی شرکت بیمه اقدام کنند.

 

درمان ایمپلنت دندانی طی حدوداً 4 ماه تکمیل می‌گردد.

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با مراقبت‌های بعد از ایمپلنت دندانی، لطفاً مقاله‌های مربوطه گذشته را مطالعه فرمائید.

 

جرم گیری دندان و روش های انجام آن

  1. جرم گیری دندان دندان چیست؟

    به ذرات رسوبی پشت دندان های معمولاً فک پایین که در اثر رعایت نکردن صحیح بهداشت و یا صحیح مسواک نزدن انباشته شده باشد جرم گفته می‌شود که به وسیله جرم گیری دندان و یا جرم گیری در سطح وسیع‌تر یعنی جرم گیری دندان عمیق‌تر و زیر لثه این ذرات رسوبی پاکسازی می‌شود.

  2. روش های جرم گیری دندان

جرم گیری دندان به چند روش دستی و یا با دستگاه اولتراسونیک داخل مطلب انجام می‌شود. در روش جرم گیری دندان دستی دندانپزشک با قلم‌های دستی اقدام به برداشتن جرم‌های اطراف دندان و لثه می‌کند ولی در اکثر موارد این ذرات رسوبی با قلم دستی پاک نمی‌شود و دندانپزشک با بکارگیری وسایل اولتراسونیک اقدام به جرم گیری دندان می‌کند که در این روش یک قلم جرم گیری دندان با حرکات لرزشی بسیار نرم و ریز و با کمک جریان آب اقدام به خرد کردن این ذرات رسوبی و جداسازی آنها از سطح دندان اطراف لثه می‌کند. جرم گیری دندان دندان یک اقدام بهداشتی درمانی بسیار لازم برای افرادی است که در سطح پشت دندان‌های فک پائین خود و گاهاً در سطح سمت گونه در دندان‌های خلفی فک بالا دارای جرم می‌باشد بعد از جرم گیری دندان حتماً باید سطح دندان‌ها پولیش شود تا اینکه اگر بیمار احساس زبری یا ناصافی در سطح دندان خود دارد این حالت برطرف شود. در اکثر موارد لکه‌های رنگی قهوه‌ای با زرد رنگ که در اثر کشیدن سیگار یا مصرف زیاد چای و قهوه در سطح دندان افراد ایجاد می‌شود این تصور را برای آنها ایجاد می‌کند که این لکه‌های قهوه‌ای رنگ جرم هستند و با جرم گیری دندان از بین می‌روند در صورتیکه این لکه‌های قهوه‌ای رنگ فقط رنگ و یا در اصطلاح stein (استین) می‌باشد که با جرم گیری دندان از بین نمی‌روند و برای از بین بردن آنها باید دندان‌ها پولیش شوند. در گذشته این کار به کمک برس‌هایی که به صورت چرخشی شبیه مسواک برقی و یک خمیر روان‌کننده (خمیر پروفلاکسی) در سطح دندان حرکت می‌کند و این لکه‌های قهوه‌ای رنگ را پاک می‌کرد انجام می‌شود که این روش می‌توانست سطح مینای دندان را کمی زبر و ناصاف کند و مینای دندان را برای رنگ‌پذیری بیشتر در آینده مساعد کند ولی اخیراً تکنولوژی جدیدی وارد بازار شده است که این فرآیند پولیش به کمک این دستگاه که ایرفلو نام دارد انجام می‌شود. این دستگاه پودر سدیم بی‌کربنات را با فشار زیاد آب و هوا بر روی سطح دندان می‌پاشد و هیچ‌گونه تماسی به تنهایی با دندان ندارد که احیاناً مثل روش قدیمی بروشار سطح مینای دندان را زبر کند و با کمک فشار زیاد آب تمامی رنگ‌های قهوه‌ای را از روی سطح دندان پاک می‌کند.

یکی دیگر از مزیت‌های استفاده از این دستگاه ایرفلو برای بروشار و رنگ‌بری دندان در محل مناطق بین دندانی است که هیچ وسیله‌ای قادر به نفوذپذیری به این نقاط نیست دستگاه ایرفلو با پاشیدن پودر سدیم بی‌کربنات همراه با آب و هوا به مناطق فواصل بین دندان چنانچه رنگ و یا جرمی در این نواحی باشد را به طور کامل پاک می‌کند.

 

 

آیا با جرمگیری دندان، دندان ها سفیدتر می شود؟

1- آیا با جرمگیری دندان، دندان ها سفیدتر می شود؟

جرمگیری دندان یک کار کاملاً بهداشتی و درمانی برای جلوگیری از التهاب لثه و پوسیدگی های بین دندان که در اثر تجمع جرم در نواحی اتصال دندان به لثه که ممکن است ایجاد شود، می باشد و برخلاف تصور مردم هیچ تأثیری بر روی رنگ دندان ندارد.

2- چرا زمانیکه جرمگیری می کنم لثه من خونریزی دارد؟

جرم و ذرات رسوبی که در اثر مسواک صحیح نزدن و یا نخ دندان نکشیدن در پشت دندان تجمعی می شوند به مرور زمان باعث التهاب لثه اطراف دندان می شود که این التهاب می تواند همراه با قرمز و یا کبود شدن لثه ها شود و گاهی می تواند این التهاب به حدی باشد که با مسواک زدن هم لثه ها خونریزی کنند. زمانیکه جرم اطراف دندان و لثه متصل به آن بسیار سنگین باشد و این جرم به زیر لثه نفوذ کرده باشد با جرمگیری دندان لثه ها خونریزی می کنند که کاملاً موقتی است و اگر بعد از جرمگیری بهداشت به طور صحیح (مسواک زدن صحیح و نخ دندان، دهانشویه) رعایت شود این خونریزی ظرف حتی مدت 1 هفته کاملاً متوقف شده و لثه ها بهبود پیدا می کنند.

3- آیا جرمگیری دندان درد دارد؟

اگر جرم اطراف دندان و لثه اطراف آن بسیار سنگین باشد به دلیل نفوذ جرم به زیر لثه و ایجاد التهاب در زمان جرمگیری دندان بیمار ممکن است کمی احساس درد کند این درد می تواند ناشی از نفوذ جرم به زیر لثه و التهاب شدید لثه و یا تحلیل لثه که در اثر تجمع جرم به وجود آمده باشد چنانچه به دلیل وجود جرم سنگین لثه دچار تحلیل شود لثه به طور خودکار در برابر جرم دچار عقب نشینی شده و ریشه دندان بیرون می ماند و در زمان جرمگیری بیمار ممکن است با تماس اسکیلر با ریشه دندان احساس درد یا حساسیت کند.

4- من باردار هستم آیا می توانم جرمگیری دندان انجام دهم؟

جرمگیری دندان یک کار بهداشتی درمانی برای جلوگیری از تجمع جرم اطراف دندان و لثه اطراف آن و در نتیجه جلوگیری از التهاب لثه است. در هیچ مأخذ علمی ممانعتی برای انجام آن در حین بارداری ذکر نشده است اما اکثر دندانپزشکان برای انجام هرگونه کار درمانی در حین بارداری نیاز به تأیید پزشک متخصص زنان دارند.

5- اطفال از چه سنی باید جرمگیری دندان را انجام دهند؟

جرمگیری اطفال درشت از زمان رویش اولین دندان شیری باید انجام شود و این جرمگیری در ابتدا به دلیل حساس بودن لثه باید با مسواک زدن صحیح و نرم توسط والدین انجام شود. اطفال به دیل اینکه قادر به مسواک زدن صحیح نیستند و یا اکثراً به خاطر تنبلی از این کار فرار می کنند، بهتر است این کار توسط والدین و یا با نظارت دقیق آنها انجام شود.

6- آیا اطراف ایمپلنت را می توان جرمگیری کرد؟

اطراف ایمپلنت هم مثل دندان معمولی نیاز به جرمگیری دارد ولی این کار با وسایل مخصوص باید انجام شود. وسایل جرمگیری دندان های معمولی از جنس استیل ساخته شده اند که دارای زوایای مناسب هستند که بتوانند در اطراف دندان و ریشه و زیر لثه حرکت کنند و این ذرات رسوبی را تمیز کنند ولی وسایلی که برای جرمگیری اطراف ایمپلنت مورد استفاده قرار می گیرند از جنس ضد ایمپلنت یعنی تیتانیوم است و طوری ساخته شده است که هیچگونه آسیبی به ایمپلنت وارد نمی کنند چنانچه فردی که ایمپلنت در دهان خود دارد در زمان چکاپ دوره ای به دندانپزشک مراجعه کند اگر جرم اطراف ایمپلنت مشاهده شود با این ابزار مناسب جرمگیری اطراف ایمپلنت جهت حفظ و نگهداری آن توسط دندانپزشک انجام می شود.

7- چرا با اینکه خوب مسواک می زنم، دندان هایم خیلی زود جرم می گیرد؟

بعضی ها فکر می کنند که تعداد دفعات مسواک زدن روش صحیح و بهداشتی است باید به این نکته اشاره کرد که تعداد دفعات مسواک زدن و یا جنس مسواک و خمیر دندان هیچ تأثیری در بهداشت دهان و دندان ندارد چیزی که حائز اهمیت است روش صحیح مسواک زدن است. استفاده کردن از نخ دندان برای رعایت بهداشت در فواصل بین دندانی بسیار مهم است چون با مسواک زدن فقط سطح دندان ها پاکسازی شده و ذرات غذایی در فواصل بین دندانی باقی مانده و د رنتیجه ایجاد پوسیدگی های بین دندانی می کنند استفاده صحیح و به موقع (قبل از مسواک زدن) از نخ دندان به طور منظم و سپس مسواک زدن صحیح (یعنی تمم سطوح اطراف دندان از سمت گونه و سمت زبان و فک بالا سمت گونه و سقف دهان) بسیار زیاد می تواند از تجمع جرم اطراف دندان جلوگیری کنند. اما در بعضی افراد که بزاق آنها سنگین و چسبنده است و می تواند به ایجاد جرم کمک بیشتری بکند باید این کار با دقت بیشتری انجام شود.

گوتا پرکا در عصب کشی دندان چه کاربردی دارد؟

گوتا پرکا از نوعی جلبک دریایی تهیه می شود و در عصب کشی دندان برای پر کردن کانال ریشه دندان مورد استفاده قرار می گیرد. زمانیکه دندان نیاز به عصب کشی داشته باشد بعد از اینکه دندانپزشک با ابزار و وسایل تخصصی این کار، کانال ریشه دندان را کاملاً پاکسازی کرد و اصطلاحاً پالپ یا عصب دندان خارج شد باید کانال ریشه مجدداً پر شود. دندانپزشک برای پر کردن کانال ریشه دندان از گوتا پرکا استفاده می کند. دندانپزشک گوتا پرکا را به ماده ای به نام سیلر کرده و داخل کانال ریشه دندان کاملاً پر می شود.

گوتا پرکا در فرم ها و سایزهای مختلف موجود است. گوتا پرکاهای تک سایز یا single guta در سایزهای F1, F2, F3, F4, F5 موجود است که دندانپزشک بسته به اندازه طول کانال ریشه دندان و گشادی آن از گوتا پرکا مناسب آن کانال ریشه استفاده می کند.

گوتا پرکا در فرم گوتاهای نازک که متناسب با فایل های عصبی هستند که به گوتاهای فرعی یا accessories معروف هستند نیز موجود می باشد که این نوع از گوتا پرکا معمولاً به صورت چندتایی مورد استفاده قرار می گیرند. دندانپزشک بسته به آخرین فایل دستی مورد استفاده برای خارج کردن کامل پالپ یا همان عصب دندان و طول ریشه و فرم انتهای ریشه دندان به تعداد مورد نیاز جهت پر کردن کامل کانال ریشه دندان گوتا پرکا را آغشته به سیلر کرده داخل کانال ریشه گذاشته و زمانیکه از پر شدن کامل و دقیق کانال ریشه دندان اطمینان پیدا کرد اضافات گوتا پرکا را با یک قلم داغ شده قطع می کند و در این مرحله پر کردن ریشه دندان تمام می شود.

 عصب کشی دندان

شستشوی ریشه دندان در عصب کشی دندان

لزوم شستشوی کانال ریشه

در عصب کشی دندان زمانیکه کانال ریشه دندان از پالپ یا همان اصطلاح عامیانه عصب دندان کاملاً پاکسازی شد نیاز به شستشو ریشه دارد جهت خارج کردن باقیمانده های ذرات پالپ یا خارج کردن باکتری و میکروب هایی که احتمالاً در حین عصب کشی وارد کانال ریشه دندان شده اند این باکتری ها در طول مدت خارج کردن پالپ با حرکات پیاپی فایل در داخل کانال ریشه می تواند به داخل کانال هدایت شوند بنابراین دندانپزشک لازم است این مدت مرتباً کانال ریشه را شستشو دهد.

2- مواد شستشودهنده کانال ریشه دندان در عصب کشی دندان

A) سرم شستشو که همان محلول نمکی موجود در داروخانه هاست و برای شستشو کانال ریشه دندان مورد استفاده قرار می گیرد.

B) محلول کلر هگزیدین: محلول کلر هگزیدین یک دهانشویه آنتی باکتریال قوی است که در عصب کشی دندان برای شستشو دادن کانال ریشه دندان مورد استفاده قرار می گیرد.

C) EDTA: EDTA هم یکی از موادی است که برای شستشوی کانال ریشه دندان در عصب کشی دندان مورد استفاده قرار می گیرد که خاصیت آنتی باکتریال زیادی دارد.

 

 

3- وسایل شستشودهنده ریشه

برای شستشوی ریشه دندان در حین عصب کشی دندان از یک سرنگ شستشو و سرسوزن مناسب استفاده می شود که دندانپزشک بسته به میزان نیاز خود از محلول شستشودهنده داخل سرنگ کشیده و با سر سوزن مناسب داخل کانال ریشه دندان هدایت می کند. این سرنگ های شستشو در گنجایش های متفاوت cc5 و cc10 و cc20 در بازار موجود می باشد.

4- شستشوی ریشه به طول کامل چه زمانی انجام می شود؟

زمانیکه دندانپزشک از پاکسازی کامل ریشه دندان از پالپ یا همان عصب دندان اطمینان پیدا کرد زمان شستشوی نهایی است که در این زمان دندانپزشک دهانه ورودی عصب از کف دندان یا همان اوریفیس را کمی گشادتر کردده و سر سوزن شستشو را کمی خم کرده داخل کانال فرومی کند طوری که داخل کانال گیر نکند و محلول شستشودهنده را با کمک سر سوزن به داخل کانال هدایت کرده و شستشوی نهایی را انجام می دهد.

5- تبعات شستشوی ناکافی کانال ریشه دندان چیست؟

چنانچه در حین عصب کشی و بعد از پایان عصب کشی دندان، شستشو به میزان کافی و به موقع انجام نشود ممکن است باکتری های موجود در دهان و بزاق بیمار به داخل کانال ریشه دندان نفوذ کرده و باعث التهاب و عفونت شود و بیمار بعد از درمان هم تا مدت زیادی با مشکلاتی از جمله دردهای زیاد و یا آبسه بعد از درمان مواجه شود.

 

6- شستشوی کانال بین جلسات درمان ریشه چرا باید انجام شود؟

اگر بیمار با عفونت و آبسه جهت عصب کشی به دندانپزشک مراجعه کرده باشد حتماً باید عصب کشی دندان در دو جلسه یا بیشتر انجام شود و دندانپزشک پس از پاکسازی کامل کانال ریشه دندان از پالپ یا همان عصب دندان کانال ریشه دندان را شستشو داده و دندان را پانسمان کند و زمان لازم جهت برطرف شدن عفونت و آبسه طی شود و سپس اقدام به پر کردن ریشه و تاج دندان کند.